کد مطلب:2656 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اين كه در قرآن به پيامبر خطاب شده كه : براي رضايت همسران , حلال را بر خود حرام نكن , يعني مثلاً در مواردي كه براي مرد حلال است , نبايد رضايت همسر جلب شود, مثلاً مردي به خاطر رضايت همسر, از سفرتفريحي يا گردش , صرف نظر كند؟

آيه اوّل سورهء مباركهء تحريم چنين فرموده است : .

در شأن نزول اين آيات روايات زيادي نقل شده است كه ما به صورت خلاصه مي گوييم : پيامبر گاه كه نزد زينب بنت حجش (يكي از همسرانش ) مي رفت , زنب او را نگه مي داشت و از عسلي كه تهيه كرده بود, خدمت پيامبر6ي آورد. اين كار به گوش عايشه رسيد و بر او گران آمد. وي مي گويد: با حفصه (يكي ديگر از همسران پيامبر) قرارگذاشتيم كه هر وقت پيامبر نزد ما آمد, فوراً بگوييم : آيا صمغ مغافير خورده اي ؟

مغافير شيرهء درختي بود كه بد طعم بود. پيامبر6مقيد بود كه هرگز بوي نامناسبي از دهان يا لباسش استشمام نشود, بلكه هميشه از بوي خوش و عظر استفاده مي كرد.

به اين ترتيب روزي پيامبر6نزد حفصه آمد. او اين سخن را به پيامبر6گفت . حضرت فرمود: من مغافيرنخورده ام , بلكه عسلي نزد زينب نوشيدم . سوگند ياد مي كنم كه ديگر از آن عسل ننوشم , ولي اين سخن را به كسي مگو. (مبادا به گوش مردم برسد و بپندارند آن را تحريم كرده ام يا به گوش زينب برسد و دل شكسته شود).

ولي سرانجام حفصه اين راز را فاش ساخت و بعداً معلوم شد اصل قضيه توطئه بوده است . پيامبر6سخت ناراحت شد و آيات فوق نازل شد و ماجرا را چنان پيايان داد كه ديگر اين گونه كارها در درون خانهء پيامبر6كرار نشود. حال با توجه به اين شأن نزول , دوباره به ترجمهء آيات دقت كنيد. مسئله و مشكل جواب داده و حل مي شود.(1)